Overeenkomsten en verschillen 

Nederland en België blijven een vreemde relatie hebben tot elkaar. Dat ze samen in één staat waren verwikkeld is inmiddels alweer honderden jaren geleden. Toch delen ze nog steeds een taal, organiseren ze samen sportwedstrijden en gaan inwoners over en weer graag bij het respectievelijke buurland op vakantie. We zouden echter liegen als we zeggen dat er onderling geen sterke verschillen bestaan wat betreft cultuur, bestuur en levenslust. Voor bepaalde dingen kun je nou eenmaal beter aan een bepaalde kant van de grens zijn. Zo is hier in België nou eenmaal niet de plaats waar de schokbrekers van je auto het langst meegaan en hoef je over de grens van de Hollanders niet te verwachten dat je er in het Frans terecht kunt. 

 

Rare jongens

Een mooi voorbeeld van subtiele doch duidelijke verschillen is de eet- en uitgaanscultuur. Meer en meer echte Hollanders (zo moeten we officieel mensen noemen uit Noord- en Zuid Holland, waar de grote steden zich bevinden) weten in hun eigen land steeds vaker de grensprovincie Zeeland te vinden. Deels is dit te verklaren door de prachtige stranden en de mooie natuur. Maar als je een Hollander vraagt wat hij in Zeeland heeft gedaan, is bourgondische eten en drinken vaak het antwoord. Als je dan slim doorvraagt waar hij dat precies heeft gedaan, is het heel goed mogelijk dat het antwoord “Brugge” of “Knokke” is. Wacht eens even, de Hollander gaat op vakantie in eigen land om Bourgondisch te genieten in… Juist ja, ons land. Het blijven vreemde jongens, die Hollanders.

 

Het bourgondische leven doen wij gewoon net iets beter

Maar zijn het wel zulke rare jongens? Net als veel van onze landgenoten de provence kunnen opzoeken om lekker aan de wijn te gaan, liggen wij ten opzichte van Nederland ook zuidelijker. En dat betekent dat wij het bourgondische leven net iets beter hebben begrepen. Niet voor niets zijn onze grootste asceten, de monniken, al eeuwen wereldkampioenen in het brouwen van sterk speciaalbier. Hun werk bezorgt een stevige doch aantrekkelijke roes die door de complexiteit van de smaak van het bier ook nog eens culinair verantwoord is. En dat van Minnesota tot aan Kampala! Overal ter wereld wordt ons bier gedronken, maar nergens zoveel als thuis. Wij Belgen moeten haast wel kampioen zijn in het drinken van speciaalbier, net zoals onze monniken kampioen zijn in het brouwen ervan. 

Disclaimer: Bourgondisch genieten is één van de grote geneugten van het leven. Doe echter ook dit met mate en waak voor verslaving, want in het genot van het moment schuilt, zeker met herhaling, ook gevaar. Vermoed je een verslaving bij jezelf of een kennis, ongeacht of diegene verslaafd is aan wiet of alcohol, zoek dan hulp.

Anderen lazen ook

Andere blogs